Thuis

Koud, brrrrrrrr, ijs, sneeuw en donker was het toen we gisteravond beide in Brussel aankwamen. Evi was donderdagochtend vanuit La Paz vertrokken met een andere vlucht dan eerder in de planning stond. Een vlucht die ze nog vanuit La Paz heeft moeten boeken omdat haar eerder geboekt ticket was gecanceld door Cheaptickets, zonder notificatie. Ook de tweede boeking die we uiteindelijk vanuit La Paz maakten werdt 2 dagen voor vertrek ongedaan gemaakt. Uiteindelijk toch nog via een ander agentschap met 10uur (!) vertraging op London thuis geraakt.

De dagen voor we vertrokken hebben we gevuld met twee mountainbike downhills: Deathroad en SST. De eerste was leuk, maar niet gevaarlijk, tenzij je het eerste stuk meerekent over het asfalt met 60 km per uur in de regen tussen vrachtwagens door slingeren en soms ingehaald worden door auto's. De tweede rit die wij hadden geboekt was een single track: Muela del Diablo y Coillana ofwel de SST.

Ver boven de stad begon dit avontuur met een route door enorme geulen, recht naar beneden en hoge drop-offs. Ik ben wel wat gewend, maar dit niveau was voor mij vrij hoog gegrepen. Na een aantal spannende uren en veel craches later eindigde deze rit in de meeste prachtige omgeving. Dit vraagt naar meer............

Door een dorp over een steil pad met flinke trappen en losse stenen

Evi op weg naar een drop-off

Dit is eigenlijk een filmpje. Als je wil weten hoe dit eindigde moet je maar eens langskomen om tegelijk onze andere verhalen en foto's te bekijken...